زرشک (زرشك بي دانه )
===============با نام علمی Berberis Vulgaris L. و نام عربی امبرباریس:
درختی است دائمی كه ارتفاعش به 3 متر می رسد. ريشه خزنده و ضخيم و شاخه های شكننده دارد. ساقه و شاخه های ان، خاردار و خارهای آن 1-3 شاخه است. در صورتی كه پوست ساقه و شاخه كنده شود، زرد رنگ است. گلهای آن زرد رنگ است كه به صورت خوشه ای از شاخه ها آويزان مي شوند و كم كم به ميوه های بيضی و قرمز خوشرنگ تبديل مي شوند.
بخشهای مورد استفاده: میوه و پوست ریشه است(1)
از دیدگاه طب سنتی:
- دارای طبع سرد و خشك در درجه سوم است.
- کاهنده تشنگی و حرارت معده و کبد و جوشش خون و کم کننده خونریزی در برخی از انواع بواسیر است.
- تقویت کننده کبد و قلب و معده گرم می باشد و با ادویه مناسب، تقویت کننده کبد سرد و تر است و همچنین در رفع اسهالی که ناشی از ضعف کبد می باشد موثر است.
- آب زرشک می توان در کاهش حالت تهوع و استفراغ مفید باشد و دانه آن به تنهایی و یا به همراه ادویه مناسبه جهت بهبود علائم برخی از انواع زخم روده موثر است.
- تقویت کننده و افزایش دهنده اشتها است.
- برای افراد دارای مزاج های گرم و به اصطلاح صفراوی مفید است(2).