موسوي، كارشناس تغذيه ادويه را بخشي از يك گياه معطر تعريف ميكند كه ميتواند تنه درخت باشد مانند دارچين يا ميوه مثل فلفل سياه يا دانه همچون جوزهندي و به صورت درسته، خرد يا پودر شده براي عطر و رنگ بخشيدن به غذا مورد استفاده قرار ميگيرد. هر چند مقدار ادويهاي كه در هر وعده با غذا مصرف ميكنيم كم است ولي ادويهها تنوع، طعم و رنگ فوقالعادهاي به غذاها ميدهند. ادويهها و گياهان معطر علاوه بر اينكه مقدار مناسبي ويتامين، املاح و فيبر به غذا اضافه ميكنند، حاوي آنتياكسيدانهايي هستند كه عوامل تخريب كننده سلولها يعني راديكالهاي آزاد را خنثي ميكنند. ادويههاي زير توسط انجمن ملي سرطان به عنوان مواد ضد سرطان معرفي شدهاند: پونه، آويشن، رزماري يا اكليل كوهي، رازيانه، زردچوبه، زيرهسياه، باديون، گشنيز، زيره سبز و ترخون.با اندازهگيري ميزان آنتياكسيدانها مشخص شده كه مواد آنتياكسيداني موجود درپونه، از ويتامين E كه آنتياكسيداني قوي است، براي سلامتي بدن مفيدترميباشد. بعضي از انواع مشابه اين ادويهها مثل زيره سبز، رازيانه، ترخون و زيره سياه حاوي موادي بهنام (ترين) هستند كه مانع از رشد تومورها شده و مقدار كلسترول خون را كاهش ميدهند به ويژه ترخون كه خاصيت ضد سرطاني مناسبي دارد.