پس از توليد fusion molecules و اتصال گرانولها به غشاء مدياتورهاي داخل گرانولها به خارج سلول مي ريزند . اين مواد سبب علائم كلينيكي آلرژي مي شوند . اين مواد عبارتند از :
a ) مدياتورهاي اوليه : اين مواد قبلاً ساخته شده اند و در داخل گرانولها موجودند و در M.C ها و بازوفيلها ذخيره شده اند . عبارتنداز :
- هيسامين كه سبب گشادي عروق ، افزايش نفوذ پذيري عروق و انقباض برونشها مي شود .
- هپارين خاصيت ضد انعقادي دارد.
- آنزيم ها مثل Tryptase كه خاصيت پروتئوليتيكي دارد و سبب تجزيه c3 مي شود .
- فاكتورهاي كموتاكسي و فعال كننده مثل :
(Eosinophilic chemotactic fator) ECF كه سبب جذب ائوزينوفيلها به منطقه مي شود.
(Neutrophilic chimotactic factor) N.C.F سبب جذب نوتروفيلها به ناحيه مي شود.
(PLatelate activating factor) P.A.F باعث فعال شدن پلاكتها مي شود.
b) مدياتورهاي تازه سنتز شده
اين مواد به دنبال تغييرات آنزيمي در غشاء ساخته مي شوند و از مشتقات اسيد آراشيدونيك هستند . مانند پروستاگلايندينها – ترومبوكسانها – لكوترينها
عوامل زمينه ساز براي ابتلاء به آلرژي و توليد IgE
بعضي افراد با زمينه ژنتيكي خاص توانايي توليد IgE بيشتري دارند و لذا به بيماريهاي آلرژيك مانند اگزما ، آسم ، الرژيهاي بيني ، كهير و حساسيت هاي فصلي و... بيشتر مبتلا ميشوند . به اينگونه افراد Atopic مي گويند .
- اگر پدر و مادر هر دو مبتلا به آلرژي باشند احتمال ابتلاء فرزندان به آلرژي 50 درصد است.
- اگر پدر يا مادر مبتلا به آلرژي باشند احتمال ابتلاء فرزندان 30 درصد است.
- اگر پدر و مادر هيچ كدام مبتلا نباشند ، احتمال ابتلاء فرزندان 10 تا 15 درصد است.
- افرادي كه داراي DW3,( Human Lymphocyte Antigen) HLA-B8 هستند نسبت به ساير افراد در ابتلاء به آلرژي مستعد ترند.
- بعضي از عوامل محيطي سبب توليد IgE مي شوند . مانند : So2 – اكسيد هاي نيتروژن ، دود ديزل ، خاكسترهاي معلق در هوا نفوذ پذيري مخاط ها را افزايش مي دهند و ورود آلرژن به زير مخاط و توليد IgE را افزايش مي دهند دخانيات سبب توليد زيادتر IgE و همچنين سبب كاهش پاسخ ايمني به آنتي ژن ها مي شود.
دود ماشين هاي ديزلي به صورت ادجول توليد IgE را افزايش مي دهد . لذا افزايش رينيت آلرژيك و آسم با آلودگي هوا نسبت مستقيم دارد و مردم شهرنشين دنيا بيش از روستانشينان به آلرژي مبتلا مي شوند.
- ويروسها به دليل ايجاد آسيبهاي مخاطي ، ورود آلرژن را به زير مخاطات تسهيل مي كنند و همچنين قابليت پاسخ دهي ارگانهاي ايمني را به هيستامين افزايش مي دهند.