شيوه روزه گرفتن و هدف از آن در مذاهب و اديان مختلف با هم متفاوت است .
با نگاهی گذرا به تاريخچه روزه نزد اقوام و اديان مختلف پی خواهيم برد كه روزه درمانی از ابتدای تاريخ جهت پاكسازی جسم و
روح استفاده میشده و علم جديد نيز آن را تأئيد میكند .
تعاليم بودا :
بودا در تعاليم خود در مورد لذت چنين ميگويد :
« اي راهبان … همانا كه ولادت دردناك است و بيماري دردناك و غم و اندوه دردناك است و نااميدي و يأس دردناكند و سبب درد،
شهوت آميخته به لذت است ، شهوت عاطفه … شهوت زندگي و شهوت عدم .»
« اي راهبان، حقيقت متعالي در اين است كه اين شهوت را از نفوس خود طوري دور سازيم كه اثري از آن بر جاي نماند و راه
وصول به اين حقيقت بريدن از دنيا و رهايي نفس از هر چه آن را مشغول ميدارد، است .»
و بدينگونه آيين بودا سعي دارد پيروان خود را از تمام لذتها حتي غذا ، دور سازد ... و در واقع روزه كامل را تا آنجا كه ممكن است
توصيه مينمايد .
در تاريخ معاصر نيز روزههاي طولاني گاندي را خوانده و شنيدهايم .
روزه از ديدگاه مذاهب بودا باعث تطهير نفس از تمام لذات است . لذاتي كه سبب و منشاء تمام شر و بديها هستند . دوري از
لذت يعني دوري از مركز شرور .آئين بودا ، روزه را تلاشي سخت براي رسيدن به مرحلهاي ميداند كه در آن روح در مقا بل لذت و
درد بيتفاوت باشد . يعني حد اعلاي تعالي روح .