تاريخ مشاوره : جمعه 3/4/1390
تاريخ پاسخ : جمعه 3/4/1390
تحصيلات : فوق ديپلم
سن : 34
گروه : طب سنتی اسلامی
سوال : چگونه میتوان در منزل سرمه درست کرد با تشکر
پاسخ : با تشکرازمشاوره : می دانیم که در گذشته هفت قلم آرایش حنا - وسمه - سرمه - سفید آب - زرک - عبیر و سرخ آب است که برای آرایش استفاده می شده است، و امروزه مواد شیمیایی مانند ماتیک (رژ لب) و... جای آنه را گرفته .
هم اکنون هم در بعضی جاهای میهن عزیز مان مواد آرایشی طبیعی استفاده میشود مثل سرخ آب که در بازارسنتی تبریز موجود است و به گفته خانمها حقیقتا میتواند جای مواد آرایشی جدید را بگیرد، توصیه میشود در صورت تمایل از اینگونه مواد استفاده شود.
دوست گرامی سرمه خواص فراوانی دارد و دارای طبیعت سرد وخشک است و مقوی اعصاب بوده و حافظ صحت چشم و دافع حرارت و برودت و چرک چشمهاست . و موجب ترمیم جراحات داخل چشم شده و همچنین اسکار زخمها را نیز بر طرف میکند.
سُرمه (در قدیم: کُحْل) مادهای آرایشی است که از ترکیب دوده و دیگر مواد تهیه شده و به چشم کشیده میشود و معمولاً برای تیرهتر کردن رنگ پلکها به کار میرود.
نام رنگ سرمهای از این ماده برگرفته شدهاست.
در دوران باستان، از ۳۵۰۰ سال پیش از میلاد، ملکههای مصری به چشم خود سرمه میکشیدند. سرمه را نگهبان چشم علیه بیماریها میدانستند و تیره کردن رنگ دور پلکها از شدت رسیدن آفتاب به چشم نیز کم میکند.
قدیمیترین کاست هند یعنی کولیها نیز از سرمه برای آرایش بهره میگرفتند. مادران در شبه قاره هند و برخی نواحی پیرامونی، به چشم نوزادان و کودکان سرمه میکشیدند. به باور آنها این کار «سوی چشم را نیرو میبخشد» و «علیه چشم بد» نگهداری میکند.
کاربردها در زبان
سرمه به گلو کشیدن : سرمه به گلو کشیدن کنایه از گنگ (لال) شدن است، چون سرمه سرشتی سرد و خشک دارد میگویند که اثر بلع آن آواز بند میشود.به همین دلیل در گذشته از این ماده برای شکنجه مخالفان استفاده میشدهاست.
آنندراج درباره آن مینویسد: سرمه سنگی است صفایحی و براق که بسایند و سوده ٔ آن را در چشم کشند و بهترین آن سرمه ٔ صفاهانی است که از کهپایه به هم رسد.
در کتاب حکیم مومن موارد زیر آمده است .اثمد که به فارسی سرمه نامند. سنگی است سیاه و با رصاصیت و اهل اكسیر را اعتقاد آن است كه چون چند روز با صابون سبك نمایند قلعی خوب می شود.
بهترین او اصفهانی است كه از نواحی قهپایه خیزد و در دوم سرد و در سوم خشك و گویند در چهارم خشك است و به مراتب درجات در او اختلاف نموده اند، قابض و مجفّف قوی و با قوه سمیّه و قاطع جریان خون از جمیع اعضاء و مقوی اعصاب و منقّی چرك و گوشت زیاد و جهت تقویت باصره و حفظ صحت چشم و رفع حرارت و رطوبت و قروح و اندمال آن و التیام سایر قروح اعضاء مفید است و با اندك مشك مقوی باصره پیران است و حمول او جهت قطع جریان حیض و خروج مقعد و ضماد او بر پیشانی و نصف سر جهت قطع رعاف كه از حجب دماغ باشد و با پیه تازه جهت سوختگی آتش و با روغنها چون بر بدن طلا كنند جهت كشتن و رفع قمل(شپش) مفید است و ذرور (سائیده)او جهت جراحات تازه و قطع خون آن و قروح(زخمهای) ذكر و خصیه و طبقه قرنیه چشم بغایت مفید و محرّق او كه با پیه سرشته بر آتش گذاشته باشند تا شعله ور گشته بسوزد، لطیف تر و مغسول او الطف است و با مروارید و سرگین حردون و شكر جهت غشاوه و بیاض چشم مجرّب است و با حضض و سماق جهت دمعه و جرب به دستور مجرّب است و مضرّ شش و مفاصل و خوردن او قاتل است و بدلش آبار و مصلحش شكر و كتیرا می باشد.
در زمینه درست کردن سرمه در منزل بی اطلاعم