اين گياه از نظر بذري اندكي بزرگتر و رنگ آن سبزي كمتري نسبت به انيسون دارد. تخم آن گرم تر از برگ آن وريشه آن قويتر از ساير قسمتهاي آن مي باشد.
اين گياه در دوم گرم و در اول خشك مي باشد.
رازيانه باز كننده گرفتگي هاي مجاري سينه و كبد و طحال و كليه ، مثانه و تسكين دهنده دردهاي آنها مي باشد. ادرارآور و افزايش خون قاعدگي و پادزهر سمهاي حيواني و ضد رطوبت بدن از ديگر خاصيت هاي آن است. اگر همراه با گل گاوزبان آن را بجوشانيد و بخوريد در تپش قلب و غش مفيد است.
رازيانه همراه پر سياوشان و انجير براي سرفه و تنگي نفس و به تنهايي هم براي درد پهلو و لگن و قولنج و رفع رطوبت هاي غليظ معده و استفراغ و دفع بلغم اسهال مزمن و با زيره سبز جهت اسهال و تقويت معده و با عسل و سكنجبين براي تبهاي كهنه مفيد است و با آب سرد موقع تب درمان استفراغ و التهاب معده و پختن آن با شراب يا بدون آن جهت گزيدگي حشرات مثل گژدم و زنبور مفيد است.
خوردن يك قاشق غذاخوري آن بصورت پودر بر كف دست جهت سوزش معده در اثر بلغم ترش و خروج آن از طريق ادرار مي شود. پودر آن را گرم كرده و بر شكم اطفال بماليد درمان نفخ درد دل آنها را مي كند.
عصاره برگ تازه رازيانه براي افزايش بينايي مفيد است. گروهي برگ تر و تازه آن را روي آتش مي گذارند و رطوبت حاصل از آن را براي بينايي استفاده مي كنند. اگر آب آن را بگيريدو خشك كنيد و در چشم بكشيد يا آب تازه آن را بر آتش بگذاريد تا كف كند كف آن را با عسل و سكنجبين يا بدون آن در چشم بكشيد مانع اشكريزش و نافع بينايي است.
ريشه آن ر با عسل مخلوط كنيد بر نقطه گزيدگي حيوان هار قرار دهيد درمان مي شود .
صمغ رازيانه جهت تقويت بينايي و اشكريزش و شكسته شدن كليه نافع است.
مصلح آن صندل و سكنجبين و بدل آن تخم كرفس است.