به پایگاه اطلاع رسانی طبيب خراسان | اولين سامانه جامع اطلاع رساني مكاتب طبی كل نگر ايران خوش آمدید.

برخی مطالب از نگاه طب کلاسیک:
بیماری ام.اس یا اسكلروز چندگانه یك اختلال مادام‌العمر در سیستم ایمنی خودكار بدن است كه می‌تواند منجر به فلج شدید شود. اختلال سیستم ایمنی خودكار وضعیتی است كه در آن بدن آنتی‌بادیهایی را تولید می‌كند كه به بافت‌های خودش حمله می‌كنند.در بدن افراد مبتلا به این بیماری آنتی‌بادیهایی تولید می‌شود كه به ماده سفید مغز و نخاع حمله‌ور می‌شوند.
در بیماری ام.اس میلین یا پوشش رشته‌های عصبی در مغز و نخاع ملتهب می‌شود. این التهاب باعث آسیب میلین شده و سیگنال‌های عصبی نمی‌توانند در طول رشته‌های عصبی حركت كنند.
علایم این بیماری متفاوت است و بستگی به این دارد كه كدام بخش از اعصاب آسیب ببینند.

علایم اولیه این بیماری بسیار خفیف بوده و عبارتند از: سرگیجه و عدم تعادل، خستگی، ضعف دست و پا، التهاب اعصاب چشمی، بی حسی یا سوزش موضعی، درد شدید در ناحیه صورت، نقص در بینایی شامل تار شدن و یا دو بینی است.با پیشرفت بیماری سایر علایم نیز بروز می‌كنند كه از آن جمله می‌توان به مشكلات روده و مثانه، دردهای مزمن مانند درد كمر و ماهیچه‌ها، افسردگی، اسپاسم یا گرفتگی ماهیچه‌ها كه ممكن است بسیار دردناك باشد، فلج، ناتوانی جنسی، صحبت كردن به طور نامفهوم، مشكل در بلع، مشكل در تفكر و عملكرد حافظه، از دست دادن بینایی و نابینایی كامل اشاره كرد.

در موارد خفیف بیماری ممكن است علایم به قدری ضعیف و ناچیز باشند كه حتی نتوان وجود بیماری را تشخیص داد. وقتی بیماری پیشرفت كرده و شدت می‌یابد، فرد كاملا فلج می‌شود. بیمار توانایی راه رفتن را از دست داده و حتی نمی‌تواند از خود مراقبت كند.

از نظر طب کلاسیک علت دقیق بروز این بیماری هنوز مشخص نیست.

4 فرضیه علمی اصلی درباره علت این بیماری وجود دارد؛

1- شرایط جوی در سراسر جهان: براساس این فرضیه به نظر می‌رسد كه ابتلا به ام اس در میان ساكنان نواحی اطراف مدار چهلم نیم كره‌های شمالی و جنوبی كره زمین شایعتر است.
فردی كه در یكی از این مناطق متولد شده و پیش از رسیدن به سن نوجوانی به منطقه دیگر منتقل می‌شود، تا حدودی در معرض ابتلا به این بیماری قرار می‌گیرند.

2- ژنتیك: ابتلای والدین یا یكی از نزدیكان به این بیماری خطر ابتلا به ام.اس را در فرد افزایش می‌دهد.

3- عامل ایمنی: به طور كلی این امر پذیرفته شده است كه بیماری ام‌اس نوعی اختلال در سیستم ایمنی خودكار است.

4- عامل ویروسی: این احتمال وجود دارد كه یك عامل ویروسی در بروز ام اس نقش داشته باشد.
برخی عصب‌شناسان معتقدند كه ام اس به دلیل تولد یك فرد با نقص ژنتیكی بروز می‌كند، چرا كه نمی‌تواند با یك عامل محیط زیستی سازگاری داشته باشد. وقتی فرد مزبور با آن عامل تماس پیدا كند، سیستم خودكار ایمنی واكنش نشان داده و منجر به بروز بیماری می‌شود.

از نظر طب کلاسیک هنوز برای این بیماری هیچ راه مشخصی جهت پیشگیری شناخته نشده است. در مورد تشخیص بیماری نیز لازم به ذكر است كه در حال حاضر هیچ آزمایش خاصی به این منظور وجود ندارد و معمولا از طریق مراجعه به سابقه پزشكی و آزمایشات فیزیكی فرد مورد آزمایش قرار می‌گیرد.

تصاویر MRI معمولا می‌تواند آسیب میلین در بافت مغز را نشان دهد، اما در برخی افراد مبتلا به این بیماری این تصاویر كاملا طبیعی هستند و هیچ مشكل یا نارسایی را نشان نمی‌دهند. یكی دیگر از روشهای تشخیص بیماری آزمایش مایع مغزی نخاعی است.

در درازمدت میزان فلج و از كار افتادگی اعضا افزایش پیدا می‌كند. مرگ افراد مبتلا به این بیماری عموما در اثر پیچیدگی‌ها و شرایط سخت ناشی از فلج آنهاست.

از شایعترین عوامل مرگ این بیماران می‌توان به بروز زخم‌های بستری و در نتیجه بروز عفونت، ذات‌الریه، آمبولی ریوی، گرفتگی رگ‌های تغذیه كننده ریه‌ها توسط لخته‌های خونی و خودكشی اشاره كرد.

بیماری ام اس مسری نیست و خطری برای اطرافیان بیمار ندارد، اما می‌تواند به طور ژنتیكی اعضای یك خانواده را تهدید كند.

در نگاه طب کلاسیک عملكرد اصلی برای درمان بیماری وجود دارد. اولین مرحله توقف و یا كاهش حملات سیستم ایمنی به میلین رشته‌های اعصاب است.

مرحله دوم بهبود علائم بیماری و كمك به فرد برای بازگشتن به شرایط طبیعی تا حد امكان است.
سیستم ایمنی به كمك دارو درمان می‌شود.

سایر معالجات شامل مصرف داروهای ضدافسردگی برای بهبود حالت افسردگی و كاهش خطر خودكشی، مصرف دارو برای كنترل مثانه، مصرف دارو برای رفع گرفتگی‌های عضلانی و مصرف دارو برای بهبود دردهای عصبی است.
اثرات جانبی این داروها با توجه به نوع دارویی كه مصرف می‌شود، متفاوت است. از مهمترین آنها خواب آلودگی، بهم خوردگی معده و واكنش‌های آلرژیك نسبت به داروها هستند.

از آنجا كه این بیماری مادام العمر است، كنترل دایمی و معالجه همیشگی بیماری ضروری است.
پیشرفت بیماری در اثر مصرف دارو تا حدودی كندتر می‌شود. همچنین معالجه علایم بیماری می‌تواند حالت فلج را كاهش دهد.



از نظر طب سنتی MS یک بیماری با طبع بسیار سرد است ، و در زمینه های وجود سردی یا بروز سردی در آدمی میتواند بوجود آید، بیشتر در مناطق سرد و جنس سرد (خانمها) بوجود می آید. و برای بر طرف کردن این بیماری مناطق سرد سیری ،طول درمان حداقل 4 ماه درمان لازم است و باید گرمی بخشی لطیف وآرام باشد از جمله مصرف اغذیه و ادویه ، خوراكی ، بویایی ، جذب ، روانی و پوشیدن لباس گرم و پرهیز از مصرف سردیجات و رفتار سردیزا.

پیشنهاد درمانی از نظر طب سنتی

- در قدم اول اصلاح مزاج بیمار و تنظیم تغذیه با توجه به مزاج سرشتی و سردی موجود ضروری است.
- مالیدن روغن كنجد به ملاج سر
- استشمام عطرهای گرم و گلاب و مشك
- بادکش گرم و خشك ناحیه كتف 14 جلسه
- در صورت گرمای زیاد انجام حجامت عام ساكرال 4 روز بعد از شروع درمان
- برای شتاب درمان  مصرف شربت سینا و یا درنا (14- 7 روز)
- جهت بر طرف کردن یبوست احتمالی و سردی گوارشی مصرف انجیر – زیتون – عسل
- اسفند روزی یک قاشق چایخوری با آب میل شود.
- زنبور درمانی در سردی شدید اندامها
- خالی كردن دندانهای پر شده از آمالگام
- حمام روغن كنجد هفته ای یکبار
- دمکرده فرنجمشك + عرق بهار نارنج شبی یک لیوان
- دوسین روزی یک قاشق مربا خوری
- زنجبیل روزانه با نوشیدنیهای گرم
- رفع عامل ترس و ایجاد محیط پرنشاط در زندگی
- استفاده از طلا ( خوراكی – لمسی)
- مصرف آب دریا (خوراكی) روزی 1 لیوان
- فعالیت و ورزش روزانه
- خوراك ارده + شیره
- ایجاد گرمی معنوی با ذکر ادعیه روزانه و خواندن قران
- روغن قسط تلخ برای ماساژ اندام
- قسط شیرین خوراكی (1 قاشق مرباخوری روزانه)
- استفاده از عطسه آور در طول درمان
- دم كرده اسطوخدوس روزی 3 استکان

* نگران رعایت درمان توصیه شده نباشید و علت بروز بیماری قند هم گرمی میتواند باشد و هم سردی